Over de bomen

 

Reeks van bomen gefotografeerd in een klein natuurreservaat, de Wolvenberg, Antwerpen.

Rust en stilstand tussen de hectiek van treinsporen en autobanen. Vlakbij huis, pal in mijn achtertuin.

 

De Wolvenberg heeft een natuurlijk, verwilderd uitzicht. Er is niets gecultiveerds aan, de mens lijkt er mijlenver weg. Het is er somber, donker, tegen het zwarte aan.

En dan is er die flits. Paradoxaal. Hard licht versus de aura van kwetsbaarheid. De visuele werkelijkheid gelinkt aan de innerlijke beleving ervan.

 

 

Over de zee

 

Reeks van zeezichten gefotografeerd in Duinbergen, aan de Belgische kust.

 

Door het gebruik van extreem lange sluitertijden worden de schepen gereduceerd tot een lange lichtstreep aan de horizon. een druk bevaren mensenroute wordt zo omgezet in een denkbeeldige reis. De variatie van de lichtstreep- of de afwezigheid ervan - geeft de veranderlijkheid van tijd weer. Tijd als subjectieve en persoonlijke ervaring. Zoals in "een zee van tijd"

 

 

Interpellaties

 

"Open to entirely different and personal interpretation"

 

Deze reeks is mijn antwoord op de beeldengolf die onze leefwereld overspoelt. Onze flits en zapmaatschappij jaagt ook onze blik op.

 

Ik had nood aan meer verstilling en tactiliteit zonder de rug te willen toekeren aan de verworven digitalisering.  Mijn beelden zijn het resultaat van een proces waarin intiuïtie en beheersing hand in hand gaan.

 

Beeld wordt verbeelding.

 

Door afstand te nemen van de traditionele aanpak van het medium wil ik de kijker een meer suggestief spectrum aanbieden dat ruimte creërt voor meer introspectie en verbeelding.

 

Ik hou van de kracht dat van een beeld uitgaat. Ik hou van de spiegel die het beeld ons voorhoudt en aldus bruggen slaat tussen de buitenwereld en ons innerlijke.

 

De Beelden refereren zowel aan actuele gebeurtenissen als persoonlijke emotioneel geladen onderwerpen.